The End...

Dit zou de titel kunnen zijn van een spannend eindtijdblog :). Er zijn genoeg dingen gebeurd in de regio om van alles hierover te suggereren. De gebeurtenissen lijken terug te komen in verschillende profetieen in zowel het oude als het nieuwe testament. De laatste weken lijken de situaties zich wat te stabiliseren (voor zover we er zicht op hebben, we horen niet al te veel over de buurlanden hier), hoewel je wel zou kunnen zeggen dat er een nieuwe fase is aangebroken. De uitkomsten van de gebeurtenissen zijn nog verre van zeker, maar het blijft toch ook lastig om met zekerheid te kunnen zeggen dat deze of die profetie is uitgekomen. Laten we maar gewoon alles aandachtig volgen, en ondertussen onze dagelijkse bezigheden voortzetten. Wanneer het uur is aangebroken zal het voor de gelovigen duidelijk zijn.
Maar goed, terug naar de titel. Want het is niet echt mijn bedoeling om een eindtijdblog te schrijven (daarvoor zou ik me veel meer moeten verdiepen in de verschillende bijbelboeken hierover, en er zijn ook al genoeg van dat soort sites). De titel slaat voorlopig op onze tijd hier in het Heilige Land, we zijn ook daarin in de laatste fase beland. Hoewel het wel de drukste weken tot nu toe zijn. Maar langzaamaan beginnen we afscheid te nemen, de dingen die we per se nog wilden doen plannen we in, en ik ben bezig met de jacht op de laatste souvenirs…

Wat voor interessante dingen heb ik zoal beleefd de afgelopen 2 weken? Allereerst de staff retreat van mijn nieuwe werk! We zijn 1.5 week geleden 3 dagen ertussenuit gegaan om wat leuke plekken te zien, te bezinnen op het werk en veel te bidden. De eerste stop was op een reservaat waar alle Bijbelse planten en bomen worden verbouwd, en waar uitleg wordt gegeven over de ecologische aspecten van de verhalen. Jazeker, in elk verhaal waarin natuurlijke elementen voorkomen zit een diepere betekenis in de ecologie. Het volk leefde in harmonie en afhankelijkheid van de natuur, zij wisten ook echt hoe deze in elkaar zat en hoe ze de balans moesten bewaren. Zodoende worden de meeste lessen uitgelegd aan de hand van de natuur of de relatie tussen mens en natuur (dit zou de echte Wageningers onder u moeten aanspreken!). Een voorbeeldje: Genesis 13… Hier wordt gezegd dat Abraham ging wonen bij de eiken van Mamre. Wat? De EIKEN. Dit betekent dat dit gebied onbewoond, of in ieder geval ongecultiveerd, was. Want eiken groeien in dit land alleen in braakliggend of onontgonnen gebied. Abraham was een veehouder (geiten en schapen), en hij wilde de balans niet verstoren, evenals dat hij in vrede wilde samenleven met de bewoners van het land (die landbouwers waren, akkerbouw!). Dus daarom liet hij zijn geiten grazen in de woeste gronden, die uitermate geschikt waren voor deze dieren, en waardoor ze dus niet de akkers hoefden kaal te vreten.
Een ander voorbeeldje: Psalm 92:13: De rechtvaardigen groeien op als een palm, als een ceder rijzen zij omhoog. Tja, leuk zul je denken, twee mooie bomen die blijkbaar veel voorkomen in het Land. Maar… De palmboom kenmerkt zich doordat hij diep geworteld is, met zijn wortels in het water. Daardoor kan hij hoog opgroeien temidden van de felle zon en hoge temperaturen. De ceder echter is groot en sterk, en kan de ontberingen van kou en storm doorstaan. Bij elkaar zijn dit de belangrijkste eigenschappen van een God-vrezend man of vrouw! (overdenk vanuit deze gedacht bijvoorbeeld ook eens Hosea 9, met name vers 13, dit is echter niet het einde van het verhaal!!!) Goed, erg leerzaam, maar ook frustrerend omdat er dus weer zoveel bijkomt wat ik wil weten en wat ik dus wil bestuderen.
Nu zijn we hier ongeveer 2 uur geweest, waarbij we nog een aantal Bijbelverhalen in levende lijve hebben gezien. Ook heb ik mijn nieuwe roeping gevonden: met Psalm 23 als handleiding hebben we geleerd hoe we schapen moesten leiden en mijn baas was onder de indruk.
Om het kort te houden, we hebben verder nog even Akko bezocht, en vrijdag Rosh HaNiqra. De laatste is een serie grotten in kalkrotsen op het noordelijkste puntje Middelandse Zeekust, ze zijn echt schitterend met allerlei kleuren steen, algen en water en schitterend uitzicht! De donderdag hebben we besteed aan ‘serieuze’ zaken, maar ik mocht ook meteen meedoen met de muziekband dus ik heb heerlijk genoten van het piano spelen (want er stond een redelijk gestemde piano)!!!

Afgelopen week hadden we een excursie naar de citadel van Jerusalem, waar we met name de recente geschiedenis nog een uitgebreid hebben kunnen bestuderen. En we hebben nog een deel van het paleis van Herodes gezien, evenals de achtergrond van de finale van de Pelgrimscode (het nieuwe geniale spelprogramma van de EO). Afgelopen week was erg druk, met dinsdag een afscheidsetentje, woensdag weer een gaaf gesprek met een ervaren ‘collega’ en zijn vrouw, donderdag een poging om te gaan schaatsen (ja, ze hebben hier tijdelijk een schaatsbaan in een tent opgericht, maar hij is zo populair dat hij vol zat dus nu gaan we woensdag, met een Zuid-Afrikaanse, een Israelische en een meisje uit Trinidad). En afgelopen weekend eerst een dagje Massada, Ein Gedi en Dode Zee, en vandaag naar het noorden.
De woestijn was echt schitterend. Voor degenen die Massada niet kennen, dit is gebouwd als paleis alias ‘schuilfort’ van Herodes de Grote, voor het geval de bevolking zich tegen hem zou keren want hij was zeer gehaat. Maar het paleis is ook gebruikt als buitenhuis voor extravagante feestjes, er zat een enorm zwembad bij (boven op een rots van zo’n 800 meter hoog midden in de woestijn!) en verschillende badhuizen. Na zijn dood is het overgegaan naar een Romeins legioen, maar deze zijn voor de opstand vermoord door Joodse opstandelingen, waarna ze het tot 73 na Christus hebben uitgehouden. De laatste 2,5 jaar werden ze belegerd door 15.000 soldaten, die een hele serie kampen en een muur van 8 kilometer om de rots hadden aangelegd. De opstandelingen waren met zo’n 960 mannen, vrouwen en kinderen aan het wachten op de messias, maar toen de Romeinen met hun torens over de kunstmatige helling door de muur dreigden te breken hebben ze zichzelf van kant gemaakt onder het motto ‘liever sterven in vrijheid dan leven onder de Romeinen’. En dit is nog steeds een belangrijk symbool hier, hoewel dit volgens de Joodse Wetten een zeer grote zonde is.
Ein Gedi dan wordt ook meerdere malen in de Bijbel genoemd, o.a. als plek waar David schuilde voor koning Saul, en in Hooglied 1:14. Ook interessant is Ezechiel 47:10 trouwens… Maar in ieder geval is dit een kloof waar permanent een riviertje stroom, en waar verschillende watervallen en poelen zijn. Het schijnt er een stuk droger dan in Bijbelse tijden te zijn, maar het is nog steeds een ongelofelijk plek die bijna tropisch aandoet. Ook hebben we er verschillende dieren kunnen observeren, soms vanaf 3 meter afstand, zoals klipdassen en steenbokken. En we hebben er heerlijk gedoucht en gedronken (of eigenlijk in omgekeerde volgorde natuurlijk) bij de bron! Heerlijk!!!

Onze excursie naar het noorden was eveneens een hoogtepunt. Eerst de route door de Jordaanvallei, waar het land steeds groener wordt, en vervolgens een zeer mistig Meer van Galilea. Daar hebben we vlug een paar plaatsen uit de evangelien bezocht, en een boottochtje gemaakt, om vervolgens naar het noorden te gaan richting de bronnen van de Jordaan. Bij de heilige grot en rots van Pan, de geit-mens die als de Griekse halfgod van de (woeste) natuur werd vereerd. Het schijnt dat Jezus in deze buurt heeft gevraagd wie de discipelen dachten dat Hij was (Matteus 16). En op de rots van een getuigenis (rots - petr-A) van Petr-OS zegt Hij dan dat de kerk gebouwd zal worden (let op de interessante details in de grondtekst)! Dat geeft weer een interessante wending aan het verhaal.
Tot slot zijn we door de Golan gereden en hebben we de realiteit van dit gebied kunnen ervaren, wat opnieuw interessante inzichten heeft opgeleverd die ik hier niet wil vertellen (maar wel wanneer ik jullie weer persoonlijk kan spreken over zo’n 2 weekjes).

Goed dat was het wel weer voor nu. En dat was dan ook meteen mijn laatste verhaal op deze site vanuit het Heilige Land. Het is wel raar om te bedenken dat ik over 2 weken weer terug ben in het veilige en onomstreden Nederland. Geestelijk is God nog lang niet klaar met mij. Ik besef dat wat dat betreft de climax nog moet komen, hopelijk in de komende week. Mijn hoofd zit nog vol met alles wat ik heb gehoord en gezien en ik ben nog flink aan het malen, wat ik af en toe bespreek met de rest van de groep. Misschien zal ik dat straks ook nog wel blijven doen, maar ik hoop dat er toch weer een doorbraak mag komen voor mij. Naast natuurlijk de beslissingen wat betreft mijn toekomst die ik binnenkort moet gaan maken. Maar ja, ook dat heeft God dan weer in de hand.

Ik wil jullie weer hartelijk bedanken voor het volgen van mijn site, en voor jullie gebed en reacties. Ik hoop dat ik jullie een dienst heb kunnen bewijzen met mijn verslagen, en ik bid dat God het ook in jullie zal uitwerken.

Hartelijke groeten,

Bjorn

Gebedspunten: - danken voor de fijne staff retreat, die mij echt weer even behoorlijk op adem heeft laten komen vanuit de drukte van de stad, en ook het benauwde geestelijke klimaat dat hier heerst en wat ik toch vrij sterk heb ervaren;
- danken voor de schitterende excursies;
- danken voor Gods zorg voor onze groep, en voor het land;
- bidden voor de toegenomen aanvallen, voor zowel de daders als de slachtoffers;
- bidden voor de toekomst van dit land en de buurlanden;
- bidden voor een goede afsluiting van de reis;
- bidden voor wijsheid voor de aanstaande beslissingen.